Columns

Na alle chemo’s en bestralingen is Ilse drie dagen per week een paar uur op school; aanwezig zijn, af en toe een lesje overnemen. Waar ze het meest last van heeft is haar emotionele incontinentie. Er hoeft maar dit te gebeuren of de tranen biggelen over haar wangen; een tranentrekkende soap op tv of Rachid uit groep 4 die blij zegt ‘hoi juf, bennu weer beter?’ Lastig, maar ze moet er ook wel een beetje om lachen.
Wanneer ze om tien voor half negen ziet dat het schoolhek nog dicht is, pakt ze de sleutel en gaat naar buiten. De vader van Toss tornt boven iedereen uit, een sportschooleigenaar wiens regenkleding zijn tattoos verbergt.
- ‘Zitten jullie daar lekker koffie te zuipen terwijl wij in de zeikregen kunnen wachten, stelletje luie sodemieters.’
- ‘Sorry meneer, ik doe het hek open, dan kan iedereen naar binnen. Morgen zijn we weer op tijd’, antwoordt Ilse.
Wanneer Ilse terugloopt, hoort ze hem naroepen ‘k@#$rwijf’. Nu de bescherming van haar linkerborst is weggevallen, komt deze waarheid genadeloos binnen.
Later als iedereen aan het werk is en teamleider Marik vraagt hoe het met haar is, slaat de incontinentie in alle hevigheid toe en vertelt ze wat er gebeurde.
Om half vijf wordt er in huize Toss gebeld: Marik aan de lijn. Via via heeft Toss’ moeder gehoord wat er aan de hand is en door de telefoon voelt Marik de gêne van moeder.
- ‘Ik fiets wel even langs de sportschool’, zegt Marik als hij hoort dat pa op zijn werk is.
- ‘Sorry hoor’, zegt pa wanneer hij Marik in zijn kantoortje ontvangt, ‘ik heb het stervensdruk en die zaak van me staat ook nog eens op springen. Om half negen zou er iemand van de belasting komen en als dat misging was die hele zaak van me naar de gallemiezen. Zeg haar maar sorry van me.’
- ‘Da’s te makkelijk’ zegt Marik. ‘Zo ga je niet met mijn mensen om en ook niet met mijn school. Als jij dit soort geintjes uithaalt, ben ik straks al mijn goeie leerkrachten kwijt. Dat excuus mag je zelf komen aanbieden. Ik bel straks met Ilse en vraag haar of ze met jou een hierover een gesprek wil hebben waarin jij haar haar excuus aanbiedt. Als je wilt, neem je je vrouw mee. Akkoord?’
- Goed, zegt pa, die aanvoelt dat nee geen optie is.
Wanneer twee dagen later Marik het gesprek tussen Ilse en Toss’ ouders leidt en Ilse vertelt wat haar zo raakte, begint moeder van de weeromstuit voluit te snikken. Als Ilse tegenover zich vader ziet, die ineens een stuk kleiner lijkt in zijn kleerkast, keert haar kracht terug. Op Marik zijn vraag hoe het nu verder moet, heeft ze een idee:
- ‘Kanker voorkom je met een gezonde levensstijl. Als u nu een keer de klas van Toss meeneemt en een workout geeft in de sportschool, ben ik helemaal gelukkig.’
- ‘Doen we, is het antwoord; graag.’