Columns

Beste meneer Wilders,
Toen ik les gaf, had ik regelmatig leerlingen waar u me aan herinnert. Op een rare manier had ik een zwak voor ze. Ze haalden het bloed onder je nagels vandaan en hoe meer ze op hun duvel kregen hoe harder ze er tegenaan gingen. Op een rare manier kickten ze erop als iedereen hen uitkakte. En reken maar dat ze schade aanrichtten. Zo was er eentje die collega Van der Assem te pakken nam door ’s nachts op de schoolmuur te kalken ‘Van der Assem vergassem’. Nadat meneer Van der Assem dit had gelezen, is hij niet meer op school teruggekeerd. De meeste schade werd aangericht door de schoolleiding die er amper op reageerde en de zaak afdeed met een bloemstuk en een afscheidsbezoekje. De leerlingen werden er op alle niveaus buiten gehouden.
Mijn zwak voor die ettertjes zoals u zat erin dat ze totaal geen besef hadden van wat ze aanrichtten en vaak eerder zichzelf dan anderen totaal finaal naar de gallemiezen hielpen. Die anderen hadden vaak mensen waar ze op terug konden vallen, die ettertjes niet. Je had pedagoochelaars die wilden bereiken dat ze zich leerden te schamen voor wat ze geflikt hadden. En dat lukt dus echt nooit. Schaamte is het besef dat je door wat je gedaan hebt, andere mensen hebt beschadigd. Als dat er is, kan dat ertoe leiden dat je je ongemakkelijk voelt en je rotgevoel kwijt wilt door de zaken weer recht te zetten.
Dit is de essentie van herstelrecht. Op veel scholen zien we dat het werkt. En goed ook. Dat komt doordat een dikke negentig procent van de mensen geboren wordt met een redelijke dosis schaamtebesef waar je hen op kunt aanspreken als ze gekke dingen doen. Schaamte als waardevol zintuig. Net zoals er blinden, doven en geurgehandicapten zijn, zijn er ook mensen die schaamte ontberen: schaamgehandicapten. Het aanleren van schaamte aan schaamgehandicapten is als een pinguïn leren vliegen. Dat lukt je nooit.
U bent de Schaamgehandicapte Des Vaderlands en we mogen blij zijn dat u zo’n prominente plek bereid bent in te nemen. Daar leren we waanzinnig veel van. Bijvoorbeeld dat een groot deel van de PVV’ers allesbehalve schaamgehandicapt is. Ze lopen bij bosje weg uit uw partij en zetten als het erop aankomt gewoon de schaamteknop op Aan. Dat heeft u toch maar mooi voor elkaar gekregen.
Daarbij zijn er de afgelopen dagen meer dan ooit initiatieven ontstaan waarbij leerlingen, leraren en allemaal onderwijsmensen een standpunt innamen ten aanzien van Marokkaanse leerlingen. Deze kent u vast wel: www.hetkind.org. U maakt het onderwijs een stuk leuker en alles en iedereen een stuk betrokkener. Inclusie noemen ze dat. Dat is uw kracht als provocateur: u blaast uw onzin net zolang op totdat iedereen precies het tegengestelde doet van wat u van hen vraagt. Chapeau!
De laatste dagen dacht ik wel eens, wat zult u zich verschrikkelijk eenzaam voelen. U kunt al jaren de straat niet meer op, uw vrienden, de mensen waar u het allemaal voor deed, lopen bij bosjes weg. Dat moet toch verschrikkelijk zijn..? Maar dat is onzin omdat het is geredeneerd vanuit het perspectief van iemand met schaamtebesef. U zit daar als schaamgehandicapte niet mee; heeft dat niet in de gaten en lijdt daar ook niet onder. Daarmee bent u ook geen rotzak of martelaar, u bent een gegeven waar we mee hebben te dealen. En als we dat handig aanpakken, worden we daar allemaal beter van.